خوشا آن سینه ای که صدف این گوهر گرانبهاست ، خوشا آن دلی که به قداست و شرافت و برکت این گوهر که صدف وجودش را به آن آراسته لایق عشق الهی شده ...                                                                  

و محمد با ترنّم رسالت آمد تا با روح بلند و ملکوتیش و با استمداد از نیروی زلال وپرمایه و حکیمانه قرآن ، صراط عشق و بندگی و نجات و سعادت را به روی ارواح پاک و تشنه ایمان ستاره باران کند ... چشم دل عاشقان حق و حکمت روشن به این نعمات باشکوه و مقدس ...                                                                                                       

یَعتَصِم بِاللهِ فَقَد هُدِیَ اِلی صراطٍ مُستَقیمٍ هر کس به خدا تمسّک جوید قطعاً به راه راست هدایت شده است (پس برای رسیدن به حقیقت و طی طریق الهی  و رهایی از گمراهی ، تمسّک به فرستاده محترم خداوند و ذکر الهی کافیست ... همانطور که آیه 164 میفرماید خداوند برمؤمنان منت نهاد که پیامبری از جنس خودشان در میان آنها برانگیخت تا هم خود الگویی عزیز و کامل باشد و هم قرآن را که جلوه زیباترین و بهترین اذکار الهی است چراغ راهشان کند (چه نعمتی از این بالاتر و گرانقدرتر !!! ...) 

و اما نکته ظریف اینجاست که کسی که دل به قرآن میسپارد به احاطه علمی خداوند هم ایمان راسخ پیدا میکند و این تلنگر نیّات و اعمالش را کنترل و هدایت میکند ... برای اهل ایمان قرآن عزیز مایه هدایت و رحمت و سعادت ابدی است ... 

الحق که انوار قرآن نازل شده خالق توانا و قدرتمند است که عزّت و عظمتش لرزه به اندام تیره دلان می اندازد و نامحرمان را به فهم و درک کمال و جلالش راهی نیست (عزیز)... همان خالق یکتایی که مهر و عطوفتش را بر مؤمنان انتهایی نیست و دریا دریا محبت و عشق در مقابل لطف بیکرانش ذره ای ناچیز بیش نیست (رحیم)

تَاللَّهِ لَقَدْ أَرْسلْنَا إِلى أُمَمٍ مِّن قَبْلِک فَزَیَّنَ لهَُمُ الشیْطنُ أَعْمَلَهُمْ فَهُوَ وَلِیهُمُ الْیَوْمَ وَ لهَُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ(63)  (نحل)       
سوگند به خدا که بسوی امتهای پیش از تو رسولانی فرستادیم پس شیطان اعمالشان را برایشان آراست و امروز هم سرپرست آنها هم اوست و برایشان عذابی دردناک است.                                                                              

انسانی که بین خودش و قرآن و فرستاده به حق خداوند با اعمال زشت و کریه خودش سدّی محکم درست میکند درغل و زنجیر کفر و بی ایمانی گرفتار میشود ... امان از دلی که نتونه جلوی هوا و هوسش رو بگیره ... امان از دلی که از یاد خدا تهی باشه ... امان از انسانی که در فضای آلوده غفلت و جهالت نفس بکشه ... امان از انسانی که لباس گناه و زشتی بر تن کنه و با شیطان همقدم و هم قسم بشه ...